Aloha!!!

14 mei

Gisteren aangekomen op O'ahu. Dit is het eiland waar ook de hoofdstad Honolulu ligt.

De afgelopen dagen druk geweest.

Maandag 12 mei was een vage dag. die dag heb ik afscheid genomen van mijn Engelse kamergenootjes. Zij gaan over 2 dagen doorreizen naar Las Vegas en San Fransico. Maar vernaderen nu alvast van hostel zodat ze goedkoop via de hostel shuttle kunnen reizen.

Ik wou graag een wax laten doen bij WAX, salon aan Melrose avenue, maar deze was dicht. Ik had zo'n stuk gelopen dat ik maar de bus nam. De eerst bus ging naar Santa manica b., dat was ok, want daar rijden weer veel andere bussen.
Daar aangekomen had ik super honger gekregen. Wat zou ik gaan eten? Ik had keuze uit sandwiches, burgers, pizza en taco's.
Dan maar een sandwich bijde grill sandwiches op de hoek van Melrose av. en santa monica b.. Uiteindelijk gekozen voor een parboiled terryaki checken sandwich. En ik moet je zeggen, dit was de beste burger die ik tot nu toe heb gegeten. Met veel verse sla en tomaat. Echt heel jummy!!!

Nu de bus terug nemen, maar bleek dat ik per ongeluk de verkeerde genomen. Deze ging richting Hollywood, wat helemaal niet verkeerd was, maar aangezien ik straks ook een yoga class had gepland, was dit toch niet echt de bedoeling.
Maargoed de buurt zag er niet zo goed uit om zomaar uit te stappen, dus ik bleef kijken waar ik een adere busstop zag. Uit eindelijk op Hollywood boulevard uitgestapt. Hier lopen de straten waar de walk of fame, de sterren op de grond, zijn. Ik moet zeggen dat de buurt mij zwaar tegen viel. Helemaal niet glamorous. Veel zwervers die met hun winkelkarretjes rondlopen.
Dus ook deze keer helaas geen foto's van de sterren. Voelde me ok, maar niet om foto's te gaan maken. Wat wel heel cool was, was dat je de grote letterborden met HOLLYWOOD op de bergen kon zien.
En waar ik nog bijer van werd is dat ik een telefoonshop zag! Joepie, eindelijk, want mijn telefoon doet het niet hier, dus wil graag een andere telefoon kopen of een andere simkaart.
De mevrouw was erg vriendelijk en uiteindelijk bleek een prepaid het goedkoopste te zijn. Voor 60 dollar had ik een prepaid opklapbare samsung telefoon met camera en 10 dollar beltegoed. Dit is mijn nieuwe nummer: 828-2512. Het net nummer van the us is 011- en LA is 323-.

Het yoga centrum bleek er dicht in de buurt te zijn, dus dat kwam ook helemaal goed uit.
Bleek toen ik daar aankwam, dat de tijden van de lessen anders waren dat dat ik op het internet had gezien. Dus ik kon helaas geen les volgen. Dat was erg jammer. Wel heb ik informatie meegenomen en wil ik kijken of ik de les van dinsdag ochtend kan halen.
Dus toen moest ik weer terug. Ik was met de 210 bluebus gekomen, via santa boulevard, dus dan denk je als je met de 210 terug gaat dan kom je weer bij het kruispunt met Fairfax, de straat waar het hostel is.
Dus ik neem die bus, bleek dat ik toch in de verkeerde zat. Ik zat wel in bus 210, maar dan naar Crensaw.
Om daar te komen rijdt de bus eerst een heel groot stuk door, Rossmen geloof ik, een soort Beverlyhills. Niemand stapte daar op of van de bus af.
Toen ik ook beter naar de mensen keek, waren het alleen maar afro-amerikanen. Een beetje van die Hollandspoor typetjes.
Dus ik moest kijken waar ik er uit ging stappen, aangezien ik graag terug wou.
Gelukkig had ik me joggings uitfit aan, voor de yoga dus viel ik niet zo erg op als een toerist.
Na 1 kilometer te hebben gereden kwam ik op een groot kruispunt en zag ik de bushalte terug. Hier maar, als enige, uitgestapt en weer de bus terug genomen.
Die bus kwam gelukkig snel en ik was weer redelijk snel terug aan de hollywood boulevard.
Daar nog eens gekeken en uiteindelijk een andere bus genomen. Deze kwam wel op het kruispunt van Santa b met Fairfax. Gelukkig! Nu alleen nog 200 meter lopen en ik was weer thuis.
Na 15 minuten eindelijk aangekomen. Nu alleen nog lopen. Het valt echt op dat je bijna niemand ziet lopen langs de weg. Alleen schoolgaande jongeren en arme mensen. Maargoed ik loop daar dus en kom ineens eenhele cool uitziende kapperszaak tegen. Het zag er wel cool uit en ik dacht, dan maar een nice haircut voor vandaag.
Maar een bob laten knippen, maar een lange. Dus niet opgeschoren. Wil me haar denk ik toch lang laten groeien. Check hun site op: shortysbarbershop.com

Die ochtend hadden ik nog met Amy en Carolyn afgesproken om vanavond in down town te eten. Nu ik een telefoon had die het deed kon ik ze bellen.
Helaas lukte dit die avond niet. En was het ook al laat geworden. Rond 19 uur gaat de zon onder en het was 7.15 pm. Best laat om in mijn eentje naar downtown te gaan. Balen!!!
Maargoed, om de hoek was een groetenwinkel. Uiteindelijk daar maar een verse ananas gehaald en 2 appels en blueberrys. Hmmm lekker!!! Ik had toch al die dag eeen hamburger op, dus al vlees kooldydraten gegeten. Nu alleen nog groenten of fruit. Allebei best, heb er weinig van gegeten de laatste tijd.

Op dinsdag 13 mei ben ik vertrokken naar Honululu.
Om 15 uur vertrok mijn vlucht. En op werd om 12.00 uur opgehaald.
Het inchecken ging zo vluch, dat ik binnen 10 minuten al in de hal stond. Ze hebben nl een service, voor mensen met 1 bagage koffer. Voor 2 dollar wordt je meteen buiten ingecheckt en wordt je koffer zonder te wegen ingenomen. Ik vond het prima. want er stond nl helemaal geen rij. Voor het eerst in me leven was ik een keer vet ruim op tijd voor een vliegtuig! wel 2 uur van te voren al helemaal ingecheckt! Joepie!.
Na te hebben gechillt in een nagemaakte roadhouse, waar ik echt super heerlijke spicy garnalen taco's heb gegeten. zat ik om 15.00 uur op het vliegtuig.
Helaas niet bij het raam, maar naast 2 oudere mannen.
De een sprak nauwelijks Engels en kwam ws uit Japan of China. De andere was een Amerikaanse man die zijn moeder naar Hawaii bracht. Met hem heb ik kunnen kletsen over Nederland, USA verkiezingen en mentaliteit. Hij was gezellig en slimme man om mee te kletsen. Hij wenste dat hij mij kon voorstellen aan een neef van hem, die was ook single, 27 en had ook geen haast om een gezin te stichten. Hij wist zeker dat wij zouden klikken. Moest er erg om lachen!

Ik ben om 7.15 pm aangekomen op O'ahu en was om 8 pm in mijn hostel.
Dat was snel, aangezien ik 20 minuten op mijn koffers heb moeten wachten en ik als laatste uit de busshuttle stapte. Eerste gingen alle koppels en rijke mensen eruit, zij verbleven in de dure torenhoge hotels van dit eiland.

Ik nu heb ik me ontbijt op en ga ik eens checken wat ik ga doen.
Vanochtend vroeg wakker, en het was bewolkt. Dus me nog maar effe omgedraait.
Het is nu hier 11.17 uur en de zon begingt te schijnen!!! joepie, voor het eerst deze vakantie!! Dus misschien vandaag maar effe chillen on the beach. Ik ben hier tot zaterdag. Dan ga ik of per vliegtuig of per boot naar Maui. Dat is ongeveer 50-60dollars. Daar moet het super zijn.
Vanavond ga ik langs de yoga hier: http://www.yoga-hawaii.com/index.html

Kijken hoe het hier is. Nou doei!

Ben nu aan het ontbijten. Ik was al vroeg op vandaag hier in Waikiki. En ik heb die standbeeld gezien, die ik Reni had gewezen op het internet. Dus als je een kijkje wilt nemen:

Zon, zee, strand en spierballen

11 mei

Vandaag werd ik om 9 uur al wakker. Ik kon niet meer slapen. Er zat zoveel in mijn hoofd, dat ik maar bedacht een dagboek bij te gaan houden. Je neemt zoveel indrukken in een korte tijd op, en je kan het aan niemand kwijt. Dat is echt heel raar. Ook het feit dat, sinds dat ik weg ben geweest, ik geen woord Nederlands meer heb gesproken. Help ik mis het!! Hahaha! Nooit gedacht. Ik begin al helemaal in het Engels te denken. En ik ben nog maar 3 dagen weg!

Het weer is eigenlijk al vanaf het begin matig. Er zijn veel wolken in de lucht en de wind in fris. Dus ik heb nog geen kleurtje kunnen krijgen, balen!!
Vandaag was het weer wel zonnig, maar alleen de wind was fris. Op naar Venice beach.

Het was best een hele reis met de bus, omdat het zondag was en er geen rechtstreekse verbinding is.
Venice beach ligt ten zuiden van Santa Monica Beach. En Santa Monica beach ligt ten westen van Melrose Avenue. Wij zijn uiteindelijk naar Santa Monica beach gegaan met de bus en gaan wandelen langs het strand naar Venice beach.
Het was koud, omdat de wind zo fris was. Het uitzicht op het strand was cool. Je zag ondanks het matige weer nog steeds veel mensen sporten.
Ik vond Santa Monica beach wel lijken op Scheveningen. Het heeft ook een pier en een boulevard. Alleen hebben ze hier geen strandtenten, alleen maar hotels.
Vandaag het ik mijn eerste fastfood meal gegeten! Hamburger met frietjes! Ik wordt wel helemaal gek van alleen maar taco’s, grill, hamburger en pizza tenten.
Morgen ga ik downtown wat eten. Daar is veel beter eten te vinden in de buurt Little Tokio.

Na 1,5 uur lopen kwamen we eindelijk aan in Venice beach. Hier was het erg druk. Er stonden veel kraampjes op de boulevard met mensen die probeerde hun spullen te verkopen. Ook waren er veel mensen die de aandacht trokken met hun muziek, artwork en excentrieke gezichten.
Het viel mij ook meteen op dat deze mensen erg arm waren. Mensen hebben al hun hebben en houden in een winkelwagen en zien er erg onverzorgd uit. Ik zag zelfs een man gewoon drugs snuiven aan zijn kraampje. Dan denk ik: Ja, op die manier krijg je natuurlijk geen klanten!
Kwamen we eindelijk bij de famous workout plek, was deze helemaal leeg. Dat was echt balen, helemaal gelopen voor de musculairs, zijn deze nergens te bekennen. Stom zeg! Nou aangezien we ook erg moe waren zijn we maar weer op huis aangegaan. Dit was nog even uitzoeken hoe de weg terug moest, maar gelukkig kan je hier ook bussen aanhouden net als taxi’s. Dit is ons nu al 3 keer gelukt! Wel heel lief kijken hoor, maakt ws. hun dag weer goed, aangezien de meeste chauffeurs erg chaggie zijn.
Om 9 pm waren we thuis, doordat we nog een paar blokken moesten lopen. Gelukkig organiseert het hostel elke dag free meal. Vandaag was dat tortilia met kip. Dus we konden meteen aanschuiven.
Vanavond zouden we misschien nog gaan stappen, maar we waren eigenlijk alle drie super moe. Toch had ik wel zin om te gaan, maar aangezien Amy en Carolyn niet gingen, besloten om ook niet te gaan.
Dat bleek ook een goed idee, want zodra m’n lichaam me bedje voelde viel ik in een diepe coma.

Clubbin baby!

10 mei

Vandaag werd ik wakker om 10 am. Mijn lichaam voelde helemaal gebroken. Ik had in mijn hoofd om naar de Golden Bridge Yoga center te gaan, maar mijn lichaam schreeuwde om meer rust. Dus doorgeslapen tot 11.30. Gelukkig lagen mijn kamergenootjes ook nog in de een diepe coma, dus dat kwam mooi uit. Om 11.30 gaan douchen en gelukkig is het ontbijt hier van 8 am tot 12. Dus ik kon nog steeds ontbijten. Een groot aantal keuze aan gekleurde cereals en toast or wafel.
Vandaag wil ik graag naar Downtown area.

Na wat navraag ben ik op de bus 10 Downtown gestapt. Bij de busstop kwam ik een Filippijnse vrouw tegen. Zij dacht dat ik ook Filippijnse was en heb eventjes met haar staan kletsen. In de bus viel het mij op dat ik op de eerste helft van de reis alleen maar Aziatische mensen zag. En na de helft stapte alle Aziaten uit in de Thai area en stapten de Latino’s in.

Ik stapte te laat uit. Ik had moeten uitstappen bij First street. Maar kwam uit bij de Thirt street.
Dit was helemaal niet erg, want na even rond te hebben gekeken bleek ik voor de Central Market te zijn uitgestapt. Dus was erg cool. Veel groente, fruit en vis was er te koop. Ook veel Chinese kruiden. Het was er erg druk. Ik had mijn foto camera bij me om de mooie indrukken die ik hoopte te doen vast te leggen. Toch voelde ik mij er niet op m’n gemak om hier mijn Nikon camara tevoorschijn te halen. Dit dus ook niet gedaan. Wel erg jammer, want ik zag er erg mooie gezichten.
Na door de markt te zijn gelopen kwam ik uit op Broadway. Hier waren veel winkeltje van Latijns Amerikanen. Het was een soort Kruiskade. Erg druk en gezellig.
Ik moest nog shampoo hebben, want die had ik niet meegenomen. Dus even een soort van drogist in. Het was geen echte drogist zoals wij die kennen, want ze verkochten er alleen verzorgingsproducten, maar geen medicijnen. Ik schrok echt van de prijzen hier. Alles is hier zo goedkoop!! Ik heb uiteindelijk 2 verpakkingen van 2 Maybeline Volume express Mascara gekocht. Één verpakking van 2 stuks was maar 9 dollar, zeg maar 6 euro, dus 3 euro per stuk. Terwijl bij ons zijn die dingen rond de 18 euro per stuk zijn!!! Dus nu kan ik minimaal voor 2 jaar verder.

Na was rondvragen ben ik naar het MOCA (the Museum Of Contemporary Art) gelopen. Dit was makkelijk te vinden.
Er was werk te zien van Lawrence Weiner en Allan Kaprow.

Ik had die ochtend met de Engelse meiden afgesproken om die avond weer wat te spreken. Het hostel zou die avond voor een free meal zorgen.
Dus die middag ben ik om 17.50 weer terug gegaan naar het hostel. Gelukkig had ik een klein boekje met de kaart van het centrum. Deze kwam heel goed van pas. En de straten zijn erg recht toe, recht aan. Dus je kan niet makkelijk verdwalen.
Onderweg kwam ik allemaal Aziatische kleine restaurantjes tegen. Dat zag ik echt allemaal lekker uit. Ik ga hier zeker terug komen, aangezien ik vanavond al heb afgesproken om te gaan barbecuen bij het hostel.
Tijdens het wachten op de bus, toch maar een foto gemaakt van het mooie uitzicht op de torenhoge wolkenkrabbers. Omdat het weekend was, was het centrum erg rustig trouwens. Ik denk dat ik maandag nog een keer terug kom.
In de bus terug had ik weer aanspraak met een man in een beveiligingspak. Hij dacht dat ik van mijn werk kwam. Hahaha! Tuurlijk, daarom heb ik ook een fotocamera om me nek hangen.

Om 7.30 pm zouden we met zijn alle vertrekken naar een ander hostel. Daar was een barbecue. Het eten was super lekker. Ze hadden ook een bandje, a la de Red hot chillie peppers. Ze waren best cool. Maar wij bleven niet lang, aangezien wij het plan hadden om te gaan stappen aan de Santa Monica Boulevard.
Om 9 pm een bus terug genomen. Want we gingen het uitgaan leven hier eens verkennen.
De Engelse meiden gaven aan dat de alcohol erg duur was in de clubs, dus voor vertrek een fles rasberry Smirnoff gekocht. 1 liter voor maar 3,75 dollar. Lang leve LA.
We zijn met de cab gegaan. Die zijn hier heel goedkoop. We hadden ongeveer 10 minuten gereden, voor maar 12 dollar. Het grappige was dat de chauffeur de engelse meiden totaal niet verstond. Ze hebben namelijk een beetje een noordelijk accent. Bizar dat hij mij nog beter verstond dan de Engelse meiden. Hahaha!
Uit eindelijk uit gestapt aan de Santa Monica boulevard. Hier waren een aantal bars/ clubs op een rij. We zijn naar de club met de beste, luidste muziek gegaan. Dat was de club Eleven. Dit bleek uiteindelijk een bar voor gays en lesbiennes te zijn. Blote mannen aan de bar die de mannen aan het verleiden waren. En een salsa optreden van een danseres om de meiden daar gek te maken.
De sfeer was wel heel relaxed en we hebben wat gedronken en gedanst. De Carolyn en Amy zijn echte drinkers. Vooral bier gaat er goed in. Dit is echt grappig om te zien. Daarnaast hebben we veel sjans van dames gehad, en ik moet zeggen er zaten echt hele mooie Latin meiden bij.
Wat opvalt is dat het hier de normaalste zaak is dat er niet wordt gerookt inde clubs. Iedere club heeft een soort terras met van die verwarmingspalen. Hier kan je dan heen gaan als je wilt roken. Super relaxed, komt je tenminste niet stinkend thuis.
Wat ons erg tegen viel, was dat de club al om 2 am ging sluiten. De drankjes werden je letterlijk uit je handen genomen en er werd je verzocht om naar the exit te gaan.
Gelukkig bleef iedereen nog een tijdje op de stoep voor ons staan. We kwamen daar Ro, ??? en ??? tegen. Twee sexy meiden en een jongensachtige typ. Hun vertelde dat standaard regel is dat er geen alcohol mag worden geschonken na 2 am. Dit geldt voor heel LA. Maar ze gaven ons een tip. Er waren een paar “after hour clubs” die nog open waren. Er werd alleen geen alcohol geschonken. Dit tot grote teleurstelling van mijn Engelse gezelschap. Ik vond het wel ok. Had genoeg op en had wel zin in een house club.
De club heette King King. Het was er best rustig (niet zo rustig als laatst in de 22 te Doetinchem…), maar de sfeer was er erg goed. De meiden van de vorige club waren er ook.
Verder kennis gemaakt met een leuke gast. Hij zegt een danser te zijn en voor bekende artiesten te hebben gedanst, oa Madonna. I’m playing it cool, maargoed dansen kan die wel. We hebben wat gekletst en gedanst. Aan het einde van de avond nummers gewisseld. Misschien morgen naar een Deep, een bekende club waar house Dj’s draaien.
We zien het wel. We houden contact.
Caralyn en Amy vonden het raar dat ik geen afscheid (lees: had gezoend of meer..) van hem had genomen. Toen ik zei dat we in Nederland gewoon: Doei of dag! zeggen als je afscheid van iemand neemt moesten we er erg om lachen. Die Engelse meiden hebben echt aparte gewoontes.
Uiteindelijk hebben de Ro, Mar and Gigy ons naar huis gebracht. Dit was super cool van ze, we houden contact.
Uiteindelijk om 4.30 gaan slapen. Morgen naar Venice beach!! Ook wel “muscle beach”genoemd.

LA, here i come!!!

Vrijdag 9 mei

Vandaag ben ik aangekomen om 7 pm LA time. Dat is dus 4 uur in de nacht.
Na een vlucht van 17 uur. En wat voor een vlucht.. Ik heb het overleefd in me eentje!!! Was best wel spannend hoor..

De vlucht is redelijk goed gegaan. Ik had al via het internet ingecheckt, dus ik hoefde er niet meer 3 uur van te voren aanwezig te zijn, maar goed aangezien Ag haar verjaardag vierde die avond en 'het' héél erg gezellig was had ik maar weinig slaap gehad. De wekker ging om 7.30 en om 8.30 vertrokken we naar schiphol.
Bij schiphol aangekomen bleek dat mijn koffer 1,5 kilo te zwaar was. Hierdoor moest ik mijn bagage weer herindelen, wat allemaal wat meer tijd koste.
Toch op tijd het vliegtuig gehaald, ik zat er om 10.30 in. Om 10.55 vertrok in in de lucht.
Er waren 2 dingen tijdens de vlucht die me erg vermoeide. Als eerste de controles. Héél irritant. Ik ben in het totaal op schiphol zeker 4 keer gecontroleerd, met hele ondervraging wat ik kom doen, waar al mijn spullen vandaag komen tot wat voor een werk in doe. Denk je dat het over is, wordt het in Amerika nog erger. Daar werd ik zeker 5 keer ondervraagd, ik heb mijn vingers moeten scannen en mijn gezicht. Daarna werd ik er nog eens uitgepikt om nog een hele check up achter bij de douane te krijgen. Ik was er echt helemaal van geïrriteerd. De man zei dat het een random pickorder was, maar de vragen die hij me stelde vermoedde ik dat dit niet helemaal zo was. Hij moest weten waar Sukorejo lag ook moest hij weten waarom ik in Egypte was geweest. Hij checkte letterlijk alles in al mijn tassen. Dit hield in dat mijn koffer-inhoud er niet meer uitzag. Ik had het gevoel alsof er op mijn voorhoofd "terrorist" stond geschreven.
Maargoed, met een beetje sarcasme en bijdehante opmerkingen was het ook wel weer een ervaring. Na wat navraag blijkt dat je op de internationale borders van Amerika geen rechten hebt als passagier. Dus ze kunnen alles met je doen wat ze willen. Verdenken ze je van bolletjes dan krijg je gewoon een inwendig onderzoek. Had ik snel moeten haasten om mijn next flight te nemen, dan had ik gewoon pech en zou ik mijn vlucht missen. Niks leek te wijken voor de bescherming van het land tegen “indringers”. Maargoed ik heb het overleefd.

Daarnaast heel irritant als je een stop hebt in Philladelphia waar nog eens weer een andere tijdszone is. Je raakt er echt helemaal van door de war.
In Philly heb ik 2,5 uur gewacht. Het was er super grauw en donker weer. Het vliegtuig had ook vertraging door het slechte weer. Op dat moment voelde het nog alsof ik juist terug van vakantie was gekomen en de zon achter me had gelaten, terug naar een donker en grauw kikkerlandje.. Maar het tegendeel was waar.
Wat wel leuk was, was dat er meteen de Amerikaanse koolhydraten je tegenmoet kwamen. Hoe kan je zo veel caloriën nou weerstaan?!! Donken Donuts, Americaanse saladbars, snackbars, hoddogs en pizzaria’s waar je een slice het voormaat van 15 bij 20 cm is.
Pluspunt was ook dat ik op de vlucht van Philly naar LA alleen zat, waardoor ik mijn benen kon stetchen en zelfs nog kon liggen slapen. De crew deed er totaal niet moeilijk over.

Maargoed na 30 minuten te hebben gewacht op mijn koffer moest ik op zoek gaan naar een airport shuttle. Je had een soort rotonde waar alle uitgangen van de verschillende gates uitkwamen en om de 150 meter de zelfde busstops. Er waren 3 verschillende stops, maar goed welke moet je nemen. Ik stond bij de busstop waar de privé shuttles van de verschillende hotels van LA stopten. Ik was al 2 keer op en neer gelopen en had het een beetje gehad.
Maar gelukkig was daar José. Een Mexicaanse buschauffeur die me wel wou helpen. Ik mocht met zijn bus meerijden tot aan de juiste stop. Dit scheelde mij weer 100 meter lopen. Hij was super vriendelijk. Ik moest meteen aan Danny de Vito denken, want hij had de zelfde vrolijke look on his face. Hij was zo vriendelijk dat ik meteen zijn nummer kreeg. Voor het geval dat ik hem misschien nodig had. Ik heb het maar vriendelijk aan genomen, maar ik was er meteen van overtuigd dat ik José die dag voor het laatst zou zien.
Ik hoopte dat de plek, die ze via de mail zeiden dat er zou zijn, er nog steeds was. Ik was zo moe en had echt geen zin om nog verder te gaan zoeken.

Uiteindelijk was ik om 9.30 pm aangekomen en ingecheckt. Na het opmaken van mijn bed, had ik super honger gekregen. Dus maar effe de buurt verkennen. Ik vrouw van de receptie vertelde me dat er 150 meters verder op een sandwich bar was die 24 uur per dag open was. Ze zeggen dat alles zo groot is hier, nou dat begon al meteen bij het zien van de auto’s. Heel veel grote auto’s, allemaal polished en blinkende velgen. Zo ook mijn sandwich. De tonijnsalade zat er letterlijk 3 centimeter dik op. En de sla en tomaat net zo. Ik moest meteen aan Hayat denken, die zou er heel blij mee zijn. Ik kreeg het niet op, maar tot de helft. De andere helft heb ik moeten weggooien. Erg zonde.

Uiteindelijk om 0.30 am gaan slapen. Na te hebben gemaild dat ik veilig ben aangekomen.

’S Nachts mijn kamergenoten ontmoet. 2 meiden van Birmingham. Caralyn en Amy. Zij kwamen net terug van het uitgaan. Dit was een korte kennismaking, daarna weer gaan pitten.