11 mei
Vandaag werd ik om 9 uur al wakker. Ik kon niet meer slapen. Er zat zoveel in mijn hoofd, dat ik maar bedacht een dagboek bij te gaan houden. Je neemt zoveel indrukken in een korte tijd op, en je kan het aan niemand kwijt. Dat is echt heel raar. Ook het feit dat, sinds dat ik weg ben geweest, ik geen woord Nederlands meer heb gesproken. Help ik mis het!! Hahaha! Nooit gedacht. Ik begin al helemaal in het Engels te denken. En ik ben nog maar 3 dagen weg!
Het weer is eigenlijk al vanaf het begin matig. Er zijn veel wolken in de lucht en de wind in fris. Dus ik heb nog geen kleurtje kunnen krijgen, balen!!
Vandaag was het weer wel zonnig, maar alleen de wind was fris. Op naar Venice beach.
Het was best een hele reis met de bus, omdat het zondag was en er geen rechtstreekse verbinding is.
Venice beach ligt ten zuiden van Santa Monica Beach. En Santa Monica beach ligt ten westen van Melrose Avenue. Wij zijn uiteindelijk naar Santa Monica beach gegaan met de bus en gaan wandelen langs het strand naar Venice beach.
Het was koud, omdat de wind zo fris was. Het uitzicht op het strand was cool. Je zag ondanks het matige weer nog steeds veel mensen sporten.
Ik vond Santa Monica beach wel lijken op Scheveningen. Het heeft ook een pier en een boulevard. Alleen hebben ze hier geen strandtenten, alleen maar hotels.
Vandaag het ik mijn eerste fastfood meal gegeten! Hamburger met frietjes! Ik wordt wel helemaal gek van alleen maar taco’s, grill, hamburger en pizza tenten.
Morgen ga ik downtown wat eten. Daar is veel beter eten te vinden in de buurt Little Tokio.
Na 1,5 uur lopen kwamen we eindelijk aan in Venice beach. Hier was het erg druk. Er stonden veel kraampjes op de boulevard met mensen die probeerde hun spullen te verkopen. Ook waren er veel mensen die de aandacht trokken met hun muziek, artwork en excentrieke gezichten.
Het viel mij ook meteen op dat deze mensen erg arm waren. Mensen hebben al hun hebben en houden in een winkelwagen en zien er erg onverzorgd uit. Ik zag zelfs een man gewoon drugs snuiven aan zijn kraampje. Dan denk ik: Ja, op die manier krijg je natuurlijk geen klanten!
Kwamen we eindelijk bij de famous workout plek, was deze helemaal leeg. Dat was echt balen, helemaal gelopen voor de musculairs, zijn deze nergens te bekennen. Stom zeg! Nou aangezien we ook erg moe waren zijn we maar weer op huis aangegaan. Dit was nog even uitzoeken hoe de weg terug moest, maar gelukkig kan je hier ook bussen aanhouden net als taxi’s. Dit is ons nu al 3 keer gelukt! Wel heel lief kijken hoor, maakt ws. hun dag weer goed, aangezien de meeste chauffeurs erg chaggie zijn.
Om 9 pm waren we thuis, doordat we nog een paar blokken moesten lopen. Gelukkig organiseert het hostel elke dag free meal. Vandaag was dat tortilia met kip. Dus we konden meteen aanschuiven.
Vanavond zouden we misschien nog gaan stappen, maar we waren eigenlijk alle drie super moe. Toch had ik wel zin om te gaan, maar aangezien Amy en Carolyn niet gingen, besloten om ook niet te gaan.
Dat bleek ook een goed idee, want zodra m’n lichaam me bedje voelde viel ik in een diepe coma.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten